Strijd om Tarakan

De Strijd om Tarakan in 1945 was de eerste fase in de Borneo-campagne van de geallieerde troepen in het zuid-westelijke Pacifisch Gebied tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze begon met een grootscheepse amfibische landing door Australische troepen op 1 mei 1945. De codenaam van de operatie was Oboe Wan. Hoewel de operatie met succes werd bekroond doordat de geallieerde troepen de Japanse versloegen, is men het er in het algemeen over eens dat de resultaten van deze operatie de hoge kosten niet rechtvaardigden.AchtergrondJapanse bezettingTarakan is een eiland aan de oostkust van Borneo. Het eiland is ongeveer 303 vierkante kilometers groot en bestaat grotendeels uit moeras en heuvels begroeid met ondoordringbaar oerwoud. Tarakan maakte deel uit van Nederlands-Indië en was een belangrijk centrum van olieproductie (80.000 vaten olie per maand in 1941). Een van de belangrijkste doelstellingen van Japan tijdens de de Tweede Wereldoorlog was deze oliebronnen te bemachtigen. Daartoe landden Japanse troepen op 11 januari 1942 op de kust van Tarakan en versloegen daar een klein garnizoen van het Indische leger tijdens een tweedaags gevecht waarbij de helft van dit garnizoen werd gedood. Hoewel de olievelden waren verwoest door de Nederlandse troepen voordat de landing van de Japanners plaatsvond, waren de Japanners in staat de productie van olie al snel te herstellen. Tijdens het jaar 1944 wist men 350.000 vaten per maand te produceren. De resterende manschappen van het Indische leger werden in 1942 geëxecuteerd als straf voor de verwoesting van de olievelden.